Entezopatia ścięgien mięśni przyczepiających się do nadkłykcia bocznego kości ramiennej, popularnie nazywana łokciem tenisisty, to schorzenie, które rocznie występuje u 1-3% populacji. Jest to najczęstszy rodzaj entezopatii (choroba przyczepów) i najczęściej diagnozowany stan patologiczny łokcia. Przyczepy ścięgien mięśni odpowiedzialnych za prostowanie palców i nadgarstka, jak również mięśni zginających staw łokciowy i mający udział w rotacji przedramienia zmieniając swoją strukturę wywołują objawy bólowe, zlokalizowane po bocznej części stawu łokciowego. Charakterystyczny jest ból podczas ruchów łokcia, nadgarstka i palców. Ból ten nasila się podczas ruchów, ale również może mieć charakter stały, niezależny od obciążenia, czy pozycji łokcia. Leczenie polega na odciążeniu stawu łokciowego i nadgarstka, miejscowej fizykoterapii. W zależności od stopnia nasilenia zmian oraz od rodzaju zmian przyczepów ścięgnistych, stwierdzanych w badaniu USG – pomocne może być podawanie miejscowe glikokortykoidów lub osocza bogatopłytkowego.
Lekarz podczas konsultacji bada schorzenie z innymi zmianami, które mogą współistnieć lub występować niezależnie, dając bardzo podobne objawy, jednak wymagające innego leczenie – jak ucisk nerwu międzykostnego w kanale mięśnia supinatora lub przerost fałdu bocznego łokcia.
Gdy leczenie ww. metodami nie jest skuteczne, przeprowadza się zabieg operacyjny, który polega na zmniejszeniu napięcia mięśni, przyczepiających się do nadkłykcia bocznego, poprzez ich wydłużenie. Wybór metody operacyjnej jest zależne od rodzaju zmian przyczepów, jak również współistnienia innych schorzeń tej okolicy.
