Bark zamrożony to choroba, która charakteryzuje się uszkodzeniem lub zapaleniem torebki stawowej z powstającą tkanką bliznowatą, widoczną w badaniach obrazowych i histopatologicznych. Schorzenie to wiąże się z silnym bólem, ograniczeniem ruchomości i sztywnością stawu barkowego, co negatywnie wpływa na wykonywanie codziennych czynności czy aktywności fizycznej.
Nie jest do końca wiadome co prowadzi do rozwoju tej patologii, ale przypuszcza się, że jest to zagadnienie wieloczynnikowe. Bark zamrożony występuje najczęściej u osób między 40 a 60 rokiem życia, głównie kobiet, a także u osób z chorobami przewlekłymi, takimi jak cukrzyca, choroba parkinsona, zaburzenia serca i hormonalne. Choroba ta może jednak objawić się również jako skutek urazów.
Przed zabiegiem odbywa się konsultacja chirurga ręki kwalifikująca do zabiegu oraz konsultacja anestezjologiczna. Zabieg artrolizy (uwolnienia barku zamrożonego) jest zazwyczaj stosowany u pacjentów, którzy nie odnieśli zamierzonego efektu po leczeniu zachowawczym, takim jak zastrzyki steroidowe i fizjoterapia. Wykonywany jest on w znieczuleniu ogólnym lub poprzez czasową blokadę splotu barkowego, a długość procedury wynosi około 2 godzin. W czasie zabiegu lekarz usuwa napięcie w torebce stawowej (poprzez jej przecięcie) oraz usuwa powstałe zrosty, co pozwala na zwiększenia ruchomości w stawie.
