Elektromiografia (EMG) to badanie elektrofizjologiczne mierzące elektryczną aktywność mięśniową i jest stosowane w celu diagnozowania różnych zaburzeń mięśniowo-naczyniowych i nerwowych.
Wskazaniem do wykonania zabiegu jest spastyczność mięśni, ból, drętwienie, mrowienie lub trudności z ruchem. Często jest wykonywane w przypadku podejrzenia zespołów, w których dochodzi do ucisku na nerwy takie jak: zespół cieśni nadgarstka, zespół cieśni kanału stępu, a także tzw. łokieć tenisisty oraz choroby mięśniowe, zaburzenia neurologiczne, urazy mięśni i nerwów, czy również schorzenia autoimmunologiczne.
W ramach takiego badania, lekarz neurolog może wykonać:
- EMG całościowe, które służy do badania wszystkich grup mięśniowych wskazanego obszaru.
- Próbę tężyczkową, która bada nadpobudliwość nerwowo-mięśniowej i wyładowań u osób z tym schorzeniem.
- Próbę miasteniczną, która skupia się na transmisji nerwowo-mięśniowej.
Podczas badania EMG elektrody są umieszczane na skórze lub wprowadzane w mięsień przy użyciu cienkiej igły. Elektrody stymulują nerwy, a następnie rejestrują aktywność elektryczną mięśni, a wyniki są wyświetlane na ekranie monitora lub zapisywane na taśmie. Badanie EMG jest zazwyczaj bezbolesne, ale wprowadzenie igły i skurcze mięśni mogą wywołać niewielkie dolegliwości. Pacjent może być poproszony o usunięcie biżuterii lub odzieży, która mogłaby zakłócać wyniki badania.
Podsumowując, badanie EMG jest to bezpiecznym badaniem, które umożliwia ocenę funkcji mięśniowej i nerwowej. Jest to pomocne narzędzie diagnostyczne w wykrywaniu chorób mięśniowo-naczyniowych i nerwowych.