Artroskopia kolana to metoda małoinwazyjnej diagnostyki i leczenia stawu kolanowego. Zabieg ten wykonuje się u Pacjentów, którzy doznali urazu, przeciążenia w wyniku aktywności fizycznej, ale też u Pacjentów, którzy w wyniku przebytych chorób, doświadczają dolegliwości bólowych, braku stabilności stawu lub mają ograniczenia w ruchu kolana czy też powracających obrzęków.
Artroskopia jako procedura diagnostyczna pomaga lekarzowi specjaliście w pełnej diagnozie. Pozwala bowiem na oglądanie wnętrza stawów i w tym samym czasie często ich naprawy. Podczas zabiegu lekarz ortopeda wykonuje kilka nacięć na skórze. Wprowadza urządzenie optyczne – artroskop oraz narzędzia, które pozwolą mu przeprowadzić leczenie chorego kolana.
Najczęściej metodę artroskopii wykorzystuje się w zabiegach:
- naprawczych lub rekonstrukcyjnych więzadła pobocznego piszczelowego – MCL
- naprawczych lub rekonstrukcyjnych więzadła pobocznego strzałkowego – LCL
- naprawczych lub rekonstrukcyjnych więzadła krzyżowego przedniego – ACL
- naprawczych lub rekonstrukcyjnych więzadła krzyżowego tylnego – PCL
- szycie, zespolenie implantami, usuwanie częściowe lub całościowe łąkotki
- rekonstrukcja chrząstek lub ubytków chrzęstno-kostnych
Przed każdym zabiegiem odbywa się konsultacja ortopedyczna kwalifikująca do zabiegu oraz konsultacja anestezjologiczna.
- Najdokładniejsza forma diagnostyki schorzeń stawów.
- Pozwala bardzo dobrze zwizualizować zmiany wewnątrzstawowe i ocenić wytrzymałość struktur stawowych.
- Daje możliwość badania stawu w ruchu.
- Pozwala na dokładne leczenie stawów, ze względu na 24-krotność powiększenia struktur.
- Niewielka inwazyjność zabiegu.
- Krótki okres rekonwalescencji.
- Po zabiegu pozostają malutkie blizny w porównaniu do klasycznych operacji.
- Indywidualne podejście do Pacjenta.
- Profesjonalna opieka medyczna.
- Chirurdzy z wieloletnim doświadczeniem.
- Dedykowany Koordynator ds. opieki nad Pacjentem Zabiegowym.
- Zniwelowanie do minimum lub całkowite pozbycie się bólu.
- Przywrócenie sprawności stawu.
- Pacjent po niedługi okresie rekonwalescencji może wrócić do sportów i aktywności fizycznej.
- Podniesienie poziomu jakości życia dla Pacjenta.
- Podejrzenie pourazowych uszkodzeń struktur wewnątrzstawowych.
- Przewlekłe bóle, obrzęki w okolicach kolana.
- Reumatoidalne zapalenie stawów.
- Zmiany zwyrodnieniowe.
- Złamania śródstawowe czy inne wewnętrzne uszkodzenia.
- Niestabilność więzadłowa stawu.
- Obecność ciał wolnych.
- Rekonstrukcja chrząstki lub ubytków chrzęstno-kostnych.
- Zespolenie za pomocą implantów lub szycie łąkotki.
- Rekonstrukcja więzadeł.
- Ciąża i karmienie piersią.
- W obrębie miejsca zabiegowego występuje zakażenie bakteryjne, wirusowe bądź grzybicze.
- Ogólny zły stan zdrowia.
- Nieuregulowana cukrzyca.
- Niewyrównane choroby przewlekłe, w tym niewyrównane ciśnienie tętnicze.
- Zaburzenia krzepnięcia krwi, skazy krwotoczne.
- Nieleczona lub niekontrolowana nerwica.
- Ciężkie zaburzenia neurologiczne lub psychiatryczne.
- Przyjmowanie antybiotyków aminoglikozydowych, leków przeciwzapalnych, przeciwgorączkowych.
- Przyjmowanie suplementów diety, które mają działanie przeciwzapalne na mniej niż dwa tygodnie przed zabiegiem.
- Brak zgody pacjenta na zabieg.
- Przejściowy obrzęk, zasinienie, zaczerwienienie i/lub nagromadzenie się płynu surowiczego.
- Dolegliwości bólowe.
- Przerost blizny - keloid, przebarwienie.
- Zaburzenia czucia lub przeczulica.
- Krwawienia w okresie pooperacyjnym.
- Infekcja, stany zapalne w okresie pooperacyjnym.
- Asymetrie.
- Powikłania zakrzepowo-zatorowe.
- Martwica skóry.
- Reakcje alergiczne.
- Inne.